Pochodzenie „kanadyjskich domów”

Nazwa „Domy kanadyjskie” może sugerować pochodzenie domów wykonanych w technologii szkieletowej z północnej części Ameryki i jest w tym trochę prawdy, ale nie do końca.

Prawdą jest, że drewniane domy szkieletowe umiłowały sobie Stany Zjednoczone, szczególnie ich północna część, jednak zostały one sprowadzone do Ameryki Północnej dzięki Europejczykom w wyniku kolonizacji.

Domy szkieletowe cieszą się podobną popularnością co w Ameryce Północnej na terenach skandynawskich, Wyspach Brytyjskich,  Francji, Niderlandach i w Niemczech.

To mieszkańcy tych krajów zapoczątkowali budowę domów szkieletowych na „Nowym kontynencie”.

Technologia „Timber Frame”

Początkowo budownictwo drewniane oparte było na szkielecie drewnianym o grubym przekroju, który stanowił mocną i trwałą konstrukcję.

Technologia ta nosi nazwę „Timber frame” i jest stosowana do dziś.

Wykorzystuje się w niej drewniane słupki i szyny wraz z konstrukcyjną płytą poszycia, tworząc ramę konstrukcyjną będącą w stanie przenieść wszystkie obciążenia zarówno pionowe, jak i poziome na fundamenty.

Technologię tą cechuje zarazem lekkość konstrukcji, jak i jej trwałość.

Domy wykonane w tej technologii nie wymagają konstrukcyjnych ścian wewnętrznych, dzięki czemu ich budowa zajmuje o wiele mniej czasu niż konstrukcja murowana.

W USA można do dziś spotkać domy zbudowane w technologii „Timber Frame”, a które pochodzą z początków XVII wieku.

Przykładem może być Fairbanks House, który jest najstarszym domem w Ameryce Północne i którego datę wybudowania szacuje się na rok 1640-1641 według przeprowadzonych badań dendrochronologicznych.

Jednak budowa domów w tej technologii wymagała dużych umiejętności, zajmowała wiele czasu i więcej materiałów a Amerykanie szybko doszli do wniosku, że drewniane domy można wykonywać szybciej, łatwiej i z cieńszych belek, wciąż zachowując odpowiednią sztywność konstrukcji.

Technologia „Wood Frame” i „domy balonowe”

Tym sposobem technologia „Timber Frame” zaczęła ustępować miejsca innej technologii o nazwie „Wood Frame”.

Domy drewniane w technologii „Wood Frame” to nic innego, jak dzisiejsza konstrukcja szkieletowa zbudowana z cienkich, gęsto ustawionych belek.

Pewnej rewolucji dokonał George Washington Snow w 1832 roku, kiedy przy budowie swojego magazynu w Chicago zastosował nowatorskie rozwiązanie, zwane „konstrukcją balonową” lub „baloon framing”.

Konstrukcja balonowa wyróżnia się tym, że niektóre ze ścian nie są dzielone na część parteru i piętra, lecz ciągną się od podwaliny aż do górnego oczepu, na którym opierają się krokwie.

Zaletą takiego rozwiązania było zmniejszenie zużycia drewna potrzebnego na dolny i górny oczep oraz skróciło czas budowy.

Biorąc pod uwagę czasy, w jakich następował rozwój tej technologii, na wagę złota był fakt, że można było transportować cieńsze i lżejsze belki, dzięki czemu transport mógł docierać w tereny wcześniej niedostępne przy grubych i ciężkich balach.

Mniejsze zużycie drewna było także bardziej opłacalne ze względów finansowych i sprawiło, że budowa domów w tej technologii stała się bardziej dostępna.

Co ciekawe nazwa tej technologii początkowo miała mieć wydźwięk negatywny, gdyż wzięła się od słów jednego z doświadczonych cieśli, który na widok wybudowanego  w tej technologii Kościoła Świętej Marii stwierdził, że taka konstrukcja przy pierwszej wichurze poleci w powietrze niczym balon.

„Domy balonowe” królowały do lat pięćdziesiątych XX wieku, po czym zostały zastąpione przez konstrukcję „platformowe”.

Technologia „Platform Frame”

„Platform Framing” jest konstrukcją, w której najpierw stawia się ściany parteru, następnie strop, a potem ściany piętra lub poddasza.

Konstrukcje oparte na lekkim szkielecie zyskały ogromną popularność, gdyż do ich budowy można było wykorzystać tańsze narzędzia, jak piły do cięcia drewna, powstawało wiele poradników dotyczących ich budowy a mniejsza ilość potrzebnego drewna zachęcała finansowo.

Do dzisiaj drewniane domy szkieletowe, zwane kanadyjskimi stanowią w USA od 95 do 99% budowanych domów mieszkalnych.

Drewno budulcem doskonałym

Jak widać budulec jakim jest drewno pozostaje do dziś dzień doskonałym materiałem budowlanym, cieszącym się ogromną popularnością i wyjątkowymi właściwościami.

Pozwala oszczędzić czas na budowę domu, gdyż nie wymaga takiej ilości prac mokrych. Wylewane są wyłącznie fundamenty.

Lżejsza konstrukcja umożliwia przygotowanie tańszych fundamentów, znoszących mniejsze obciążenia co nie jest możliwe w przypadku domów murowanych.

Drewniane domy szkieletowe cechują się dużymi możliwościami przebudowy i rozbudowy.

Domy kanadyjskie są  przyjazne środowisku, solidne i trwałe.

Odpowiednio uszczelnione poprzez zastosowanie wełny mineralnej, paroizolacji i wiatroizolacji pozwalają znacząco zmniejszyć koszty ogrzewania.